Strona główna Edukacja Konspekt wypracowania: Jak napisać konspekt wypracowania?

Konspekt wypracowania: Jak napisać konspekt wypracowania?

Zobacz jak napisać konspekt wypracowania, jaki układ elementów zastosować, zapoznaj się ze wzorem i przykładem konspektu wypracowania.

Konspekt wypracowania

Konspekt (łac. conspectus) to schematyczny zapis (zarys, szkic) większego tekstu lub wypowiedzi ustnej. Polega na wykonaniu pewnego skrótu dłużej wypowiedzi w punktach. Jest używany przy pisaniu wypracowań, prac dyplomowych, przemówień itp.

Wskazówki

  • Stosuj wyróżnienia poszczególnych części konspektu;
  • Podziel temat na zagadnienia;
  • Odpowiednio dobierz autorów, utwory i cytaty;
  • Skracaj zdania, ograniczając się do najważniejszych informacji;
  • Buduj zdania pojedyncze, stosuj równoważniki zdań.

Układ

  1. Wstęp – objaśnienie tematu, wypunktowanie problemów (zagadnień), informacja o autorach i utworach, które będą wykorzystane, epoce;

  2. Rozwinięcie – szersze omówienie problemów wskazanych we wstępie (razem z cytatami, przykładami itp.), wnioski cząstkowe;

  3. Zakończenie – podsumowanie, wnioski, ocena.

Wzór

Konspekt wypracowania – wzór

Temat: …………………

I. Wstęp

  1. Co rozumiem pod pojęciem: …………………?
  2. [Zagadnienie 1]
    Przykłady: …………………

  3. [Zagadnienie 2]
    Przykłady: …………………

  4. [Zagadnienie …]
    Przykłady: …………………

II. Rozwinięcie

Ad 1. …………………
Cytat: „…………………”

Ad 2. …………………

Ad 3. …………………

Ad 4. …………………

III. Zakończenie

  1. [Wnioski]
  2. …………………
  3. …………………

Przykład

Konspekt wypracowania – przykład

Temat: Samotni z konieczności czy z wyboru? Twoje refleksje po lekturze wybranych utworów literackich

I. Wstęp

  1. Co rozumiem pod pojęciem: samotny z konieczności i samotny z wyboru?

  2. Zostać zmuszonym do samotności na przykładach utworów:
    a. Opowieść o Hiobie „Biblia”;
    b. Gustaw Herling-Grudziński „Wieża”;
    c. Daniel Defoe „Robinson Crusoe”.

  3. Wybór samotności na przykładach:
    a. Adam Mickiewicz „Dziady” cz. III;
    b. Stefan Żeromski „Ludzie bezdomni”.

II. Rozwinięcie
Ad 1. Samotność może być podyktowana własnym wyborem, wynikającym z: niechęci wobec innych ludzi, niezrozumienia, buntu. Do samotności można zostać zmuszonym przez: chorobę, odtrącenie.

Ad 2. Zostać zmuszonym do samotności przez czynniki niezależne od bohatera. Bohaterowie są ciężko doświadczeni przez los, nie byli winni tego, co ich spotkało. Próbują radzić sobie z samotnością, znajdują pocieszenie w Bogu.

Ad 2a. Hiob – chory na trąd, utracił majątek i dzieci; wierny Bogu, pomimo że tak ciężko go doświadczył; symbol cierpienia niezawinionego, przekonany o własnej prawości.

Ad 2b. Lebrosso z „Wieży” – bohater tragiczny, trędowaty, przymusowo odosobniony, zamknięty w wieży, zbuntowany; miał tylko siostrę; w wieży odnalazł sens swojego losu; uciekał od samotności w religię; odwołanie do Hioba.

Cytaty: „Jest już dla mnie wielką pociechą widzieć człowieka i słyszeć dźwięk głosu ludzkiego, który zdaje się umykać mojej uwadze”,

„Tak, kochał martwe przedmioty: oglądane codziennie, stały się w końcu jedynymi towarzyszami jego życia”.

Ad 2c. Robinson Crusoe – trafia na bezludną wyspę, zupełnie odizolowany od innych ludzi przez wiele lat; różne sposoby radzenia sobie z samotnością (dziennik, zwierzęta, rozmowy z Bogiem); przykład człowieka, który dzięki samotności osiągnął wewnętrzną równowagę; później bał się kontaktu z ludźmi.

Ad 3. Samotność jest świadomym wyborem dla ludzi wielkich idei. Otoczenie często ich nie rozumie i nie docenia poświęcenia. Bohaterowie wiedzą, że jeśli chcą coś osiągnąć, muszą być sami, czasami jest to pewien rodzaj kary.

Ad 3a. Konrad z III cz. „Dziadów” – bohater romantyczny, konspirator, przewiduje przyszłość, wydaje mu się, iż posiada boską moc, buntownik i indywidualista, chce być przywódcą narodu, wpłynąć na bieg historii, ma przekonanie o własnej szczególnej misji; przykład buntu prometejskiego.

Cytaty: „Daj mi rząd dusz! – Tak gardzę tą martwą budową,
Którą gmin światem zowie i przywykł ją chwalić,
Żem nie próbował dotąd, czyli moje słowo
Nie mogłoby jej wnet zwalić”.

„Nazywam się Milijon, bo za milijony kocham i cierpię katusze”.

Ad 3b. Tomasz Judym z „Ludzi bezdomnych” to ideowiec, wykształcony, niezrozumiany przez innych, pochodzi z biednej rodziny, chce być sam, aby poświęcić się swojej pracy, spłaca dług wobec swojej klasy poprzez pracę na rzecz najuboższych.

Cytat: „Nie mogę mieć ani ojca, ani matki, ani żony, ani jednej rzeczy, którą bym przycisnął do serca z miłością (…). Muszę wyrzec się szczęścia. Muszę być sam jeden. Żeby obok mnie nikt nie był, nikt mię nie trzymał!”

III. Zakończenie

  1. Samotność może być wynikiem odtrącenia przez innych ludzi np. w związku z chorobą.

  2. Samotne pozostają jednostki inne niż wszyscy. Często są to ludzie wybitni, wyróżniający się, niekoniecznie w sposób pozytywny.

  3. Samotność jest wynikiem świadomego wyboru. Ludzie samotni sami odizolowują się od innych.

  4. Są różne rodzaje samotności i różne jej powody. Samotność, za wyjątkiem tej wynikające z czynników zewnętrznych (choroba, izolacja), jest przeważnie wyborem bohatera, mniej lub bardziej świadomym.

Komentarze

1 KOMENTARZ

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj