Powieść Josepha Conrada pt. „Lord Jim” uznawana jest za jedno z najwybitniejszych dzieł literatury światowej. Opowiada o życiu młodego marynarza, którego los wystawił na ciężką próbę. Książkę można podzielić na dwie części: pierwszą opisującą przewinienie Jima i drugą, w której autor stara się w pewien sposób usprawiedliwić bohatera.

Jim już od najwcześniejszych lat pragnął zostać marynarzem. Ojciec posłał go do szkoły, w której uczył się rzemiosła. Gdy dorósł i nabrał doświadczenia, zaciągnął się na statek o nazwie „Patna” w charakterze oficera. W czasie rejsu zdarzyło się nieszczęście, przerdzewiałe dno nie wytrzymało zderzenia, prawdopodobnie z wrakiem innego okrętu i nad „Patną” zawisła groźba zatonięcia. Kapitan widząc, że nie wystarczy łodzi ratunkowych dla wszystkich pasażerów, postanawia ocalić własne życie. Nie powiadamiając podróżnych, próbuje wraz z załogą opuścić statek.

Wszystko to obserwuje Jim, który nie bierze udziału w ogólnej szamotaninie. Zdaje on sobie sprawę, że nie jest możliwe ocalenie pasażerów, więc pragnie dać im chociaż godną śmierć i oszczędzić widoku piekła, które mogłoby się rozpętać. Patrzy z pogardą na swoich towarzyszy, a sam ma zamiar pozostać na statku. Jednak gdy szalupa jest już na wodzie, skacze do niej pod wpływem strachu.

Jak się później okazało, statek nie zatonął, lecz został bezpiecznie odholowany do portu. Dezerterzy zostali postawieni w stan oskarżenia. Wszystkim oprócz Jima, który nie bronił się, udaje się wymigać od kary. Sąd zakazuje mu pracy na morzu. Od tamtej pory Jim pracuje jako agent morski. Podróżuje od portu do portu uciekając przed swoją niechlubną przeszłością. Dzięki pomocy przyjaciela trafia w końcu na wyspę Patusan, gdzie ma zarządzać interesami pewnej firmy.

W tym momencie rozpoczyna się druga część historii. W nowym otoczeniu nikt nie zna przeszłości Jima. Chłopak wkrótce okrywa się sławą wśród okolicznej ludności. Ma na to wpływ walka jaką wydał Tunku Allangowi sprawującemu władzę na wyspie. Zyskuje szacunek i układa sobie życie. Malajowie nadają mu przydomek tuan, co znaczy lord. Jim czuje się wreszcie szczęśliwy, ponieważ znalazł szansę odkupienia winy.

Jednak na wyspie również ma wrogów. Pewnego dnia przybywają uzbrojeni obcy. Wyspiarze walczą z nimi i zapędzają na wzgórze. Stamtąd piraci bronią się jeszcze kilka dni. Ich położenie wydaje się beznadziejne, lecz Jim lituje się nad nimi i postanawia puścić wolno. Wykorzystując tę naiwność bandyci napadają na wioskę i zabijają wielu ludzi, w tym syna wodza. Jim za swoje nierozważne postępowanie zostaje skazany na śmierć. Mógłby jeszcze raz uciec, ale nie jest w stanie znowu opuścić „Patny”, więc decyduje się ponieść karę. Wyrok wykonuje Doramin, ojciec zabitego.