Zobacz jak napisać umowę użyczenia, zapoznaj się ze wzorem umowy użyczenia.
Umowa użyczenia
Umowa użyczenia uregulowana jest w art. 710-719 Kodeksu cywilnego. Przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (art. 710 k.c.). Użyczający i biorący określani są czasem jako odpowiednio komodant i komodatariusz.
W przypadku, gdy umowa nie określa sposobu używania rzeczy, biorący może używać rzeczy w sposób odpowiadający jej właściwościom i przeznaczeniu. Bez zgody użyczającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej osobie trzeciej do używania (art. 712 k.c.).
Pieniądze nie mogą być przedmiotem użyczenia. Mogą nim być za to rzeczy ruchome i nieruchomości. Do zawarcia umowy użyczenia nie jest wymagana szczególna forma. Czynność taka nie jest również wymieniana w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych, co oznacza wyłączenie jej spod obowiązku rejestracji w urzędzie skarbowym (por. Bejnarowicz i in. 2008: 80).
Cechą charakterystyczną użyczenia jest nieodpłatność. To między innymi odróżnia je od najmu, „przedmiotem użyczenia mogą być te same rzeczy co najmu, a użyczający nie musi być właścicielem rzeczy” (Podel 2011: 370). Do użyczenia odnoszą się przepisy dotyczące czynności prawnych nieodpłatnych (art. 59, 84, 528, 530 Kodeksu cywilnego).
Z kolei od darowizny odróżnia użyczenie to, że w przypadku użyczenia rzecz cały czas pozostaje własnością osoby użyczającej. Natomiast jeśli chodzi o dzierżawę to biorący rzecz do używania ma prawo pobierać z niej pożytki, a przy użyczeniu takiego prawa nie ma (por. Młodzikowska 2007: 81).
