Wypowiedzenie to pisemne rozwiązanie umowy o pracę. Polega na tym, że jedna ze stron stosunku pracy składa drugiej oświadczenie, skutkiem którego jest rozwiązanie stosunku pracy. Stroną wypowiadającą może być pracodawca lub pracownik.
Kodeks pracy (art. 30 § 4) zobowiązuje pracodawcę w przypadku wypowiedzenia umowy o pracę zawartą na czas nie określony lub rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia do wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.
Jedną z częstszych przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę jest częste przebywanie pracownika na zwolnieniu lekarskim. W tym względzie wielokrotnie wypowiadał się Sąd Najwyższy w stosownych orzeczeniach, stwierdzając m.in., że nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności pracownika w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej, są uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, chociażby były niezawinione przez pracownika i formalnie usprawiedliwione. Nie można bowiem wymagać od pracodawcy, by zatrudniał pracownika przez nieograniczony żadnym terminem czas na stanowisku, jeżeli obowiązkom związanym z tym stanowiskiem pracownik nie może podołać, bez względu na okoliczności, które to spowodowały. Nie można także wymagać od pracodawcy, w przypadku gdy absencja pracownika w pracy jest częsta i długotrwała, by brał pod uwagę możliwości poprawy stanu zdrowia pracownika i od tego uzależniał wypowiedzenie umowy o pracę (Żołyński 2010: 307).
